Scripture – Handelingen 27:15, 33, 44 “toen het schip werd meegesleurd en de kop niet in de wind kon houden, moesten wij het opgeven en dreven weg – het duurt nu reeds veertien dagen, dat gij maar blijft afwachten zonder eten en niets genuttigd hebt – toen het dag werd, herkenden zij het land niet, maar zij bemerkten een inham, die een strand had – zo geschiedde het, dat allen behouden aan land kwamen“
Observation – Wat een avontuur… Vanuit Ceasarea naar Sidon, om Cyprus en Rodos heen naar Kreta – met een tussenstop bij Goede Rede – en van daar uit weer in zee gestoken. Dan steekt er een geweldige storm op, de ‘eurokludōn‘. Dit woord is een samenstelling van ‘euros‘ (oost) en ‘kludōn‘ (golven, ruw water). Het gaat om een stormwind met orkaankracht uit het noordoosten die lang aanhoudt, in dit geval veertien dagen (:27, 33). Over de bergen kwam deze storm, en viel vandaar af met kracht naar beneden op de haven van de Goede Rede en de zeeën die er voor liggen.
We zien ook hier dat Paulus heel dicht bij de Heer leeft. Tot twee maal toe krijgt hij een gezicht, een keer bij Goede Rede (:10) waar hij de bemanning waarschuwt om niet te vertrekken omdat er groot gevaar en averij dreigt, een tweede keer midden op zee waar hij de mannen moed inspreekt omdat alles goed zal komen (:24).
Uiteindelijk komt het inderdaad goed, ze komen aan op een stuk land dat ze niet herkennen, maar allen worden gered, zoals de Heer Paulus ook had laten zien. Later zal blijken dat ze op Malta zijn aangekomen.
Application – Wat een avontuur! ‘Teken toch bij’ zeiden ze… Zo beleef je nog eens wat in de wandel met de Heer. Heel bijzonder is dat zij temidden van die storm zich volkomen hulpeloos voelden, terwijl ze achteraf kunnen vaststellen dat ze precies daar zijn aangekomen waar de Heer hen hebben wilde, op Malta, een heel eind in de richting naar Rome!
Wat zijn de stormen in ons leven? Welke schipbreuken lijden wij? Ben je net als ik je baan wel eens kwijtgeraakt? Dat voelt heel erg als schipbreuk hoor! En toch draagt God je ook daar doorheen! Heb je net als ik wel eens een boodschap gekregen die zou kunnen duiden op een levensbedreigende situatie in je lijf? Dan kun je aardig zenuwachtig worden! Ook dan draagt God je er door heen!
Ik moest eens worden opgenomen in het ziekenhuis vanwege een erg hoge bloeddruk. God leidde me naar de tekst in Hosea 6:1-3 waar staat: “Komt, laat ons wederkeren tot de HERE! Want Hij heeft verscheurd, en zal ons helen; Hij heeft geslagen, en zal ons verbinden. Hij zal ons na twee dagen doen herleven, ten derden dage zal Hij ons oprichten, en wij zullen leven voor zijn aangezicht. Ja, wij willen de HERE kennen, ernaar jagen Hem te kennen. Zo zeker als de dageraad is zijn opgang. Dan komt Hij tot ons als de regen, als de late regen, die het land besproeit“.
Na twee dagen voelde ik me alweer een stuk beter, en na drie dagen mocht ik naar huis. Wat een geweldig trouwe God hebben wij! Hij doet wat Hij belooft! Dit soort ervaringen maakt dat “wij zullen leven voor zijn aangezicht” en dat “wij de HERE willen kennen, ja, ernaar jagen Hem te kennen“…
Wat voor stormen er ook woeden, Hij kent je einddoel! Het is zoals het tegeltje zegt: “Hij heeft ons nooit een kalme reis belooft, maar wel een behouden aankomst”!
Prayer – Vader, ik dank U zo voor Uw goedertierenheid en Uw trouw jegens ons! Dank U wel dat U ons NOOIT verlaat. Dank U Heilige Geest dat in U de Here Jezus en de Vader ALTIJD dicht bij ons zijn, wat er ook gebeurt! Dank U dat we uit de verhalen uit Uw Woord, maar ook uit onze eigen ervaringen mogen weten dat U altijd zult zorgen dat het goed komt. Is het niet hier, dan wel in het nieuwe lichaam dat we bij U krijgen!