Scripture – 1 Thessalonicenzen 2:2, 19-20 [toen] “hebben wij toch in onze God vrijmoedigheid gekregen om het Evangelie van God tot u te spreken, temidden van veel strijd – Want wat is onze hoop of blijdschap of erekroon? Bent ook u dat niet voor het aangezicht van onze Heere Jezus Christus bij Zijn komst? U bent immers onze heerlijkheid en blijdschap.“
Observation – Paulus haalt herinneringen op met de Thessalonicenzen over het begin van zijn bediening onder hen en over de inspanningen en de geestelijke strijd die er was bij dat begin. Hij geeft God de eer voor de vrijmoedigheid die hij had om te spreken en daarmee ook voor het succes dat zijn optreden daar in Thessalonica blijkbaar heeft gehad.
De christenen in Thessalonica worden door Paulus zijn hoop, zijn blijdschap, zijn erekroon genoemd. Als de Here terugkomt zullen zij kunnen getuigen van Paulus’ werk.
Application – Hoe is dat bij ons? Heb jij wel eens het genoegen mogen hebben om iemand tot de Here te leiden? Om bij dat moment van persoonlijke bekering te mogen zijn?
Misschien (nog) niet, maar weet je, Paulus schrijft ergens anders ook: de een plant, de ander begiet, maar God geeft de groei!
Leef je leven zoals je Gods wil voor jou verstaat, dan mag je jouw aandeel geven in de bekering van mensen. Of het nou een gesprekje vol aandacht is bij de kassa, een keer iemand helpen met zijn tuinhek of oppassen op kinderen als de ander plotseling weg moet…
Misschien ben jij de enige Bijbel die mensen lezen!
Prayer – Vader dank U wel voor contacten met mensen. Dank U wel dat wij de beste Boodschap hebben die er bestaat. Dank U wel dat we desnoods ook woorden mogen gebruiken om deze Boodschap te brengen. Dank U voor de leiding van Uw Heilige Geest hierin.