Scripture – Hebreeën 5:11-14 “Over Hem hebben wij veel dingen te zeggen, die moeilijk zijn om uit te leggen, omdat u traag geworden bent in het horen. Want hoewel u, gelet op de tijd, leraars zou moeten zijn, hebt u weer iemand nodig die u onderwijst in de grondbeginselen van de woorden van God. U bent geworden als mensen die melk nodig hebben en niet vast voedsel. Ieder immers die van melk leeft, is onervaren in het woord van de gerechtigheid, want hij is een kind. Maar voor de volwassenen is er het vaste voedsel, voor hen die hun zintuigen door het gebruik ervan geoefend hebben om te kunnen onderscheiden tussen goed en kwaad” (HSV)
Observation – De schrijver van de Hebreeën brief richt zich voornamelijk tot de Joden die waren toegetreden tot de gemeente omdat zij de Here Jezus erkenden als Messias, als hun Redder en Verlosser.
In het onderwijs over het christelijk geloof zijn “veel dingen te zeggen“, maar die zijn moeilijk uit te leggen omdat deze groep “traag geworden is aan de oren“. Ze vinden het wel best. Ze zijn gered en that’s it. Ze verdiepen zich verder niet en investeren niet in hun eigen geestelijke groei.
En dan loopt hun eigen kennis rond de grondbeginselen ook achteruit, want hoewel ze gezien de tijd dat ze al in het geloof meelopen leraars zouden moeten zijn hebben ze weer nodig dat ze worden onderwezen in de elementaire grondbeginselen van Gods Woord.
De schrijver trekt hier een parallel met voedsel. Deze groep is als baby’s in het geloof, die nog aan de borst liggen en melk nodig hebben. Daarmee laten ze zien onvolwassen te zijn in het geloof, onervaren in het “woord van de gerechtigheid“.
Als ze volwassen zouden zijn, zouden ze vast voedsel kunnen verdragen. Zij die vaker het vaste voedsel eten oefenen daarmee hun zintuigen zodat ze op den duur kunnen onderscheiden wat goed voedsel is en wat niet.
De parallel naar Gods Woord is dat de zintuigen worden geoefend in het onderscheiden tussen wat de rechte leer is naar Gods Woord enerzijds en dwaal-leringen anderzijds.
Application – Laten we er voor onszelf ook even bij stilstaan. Vinden we het wel prima? Hebben we Jezus offer aangenomen en gaan we verder met ons leven als geredde mensen? Lezen we nog regelmatig in zijn Woord?
Vaak als ik studeer in Gods Woord kom ik erachter hoe weinig ik nog maar weet en toepas van zijn onmetelijke rijkdom.Heel veel van mijn primaire reacties worden bepaald door mijn ziel, en minder door mijn geest onder leiding van Gods Geest.
En toch merk ik dat, stukje bij beetje, mijn zintuigen geoefend raken in het onderscheiden van wat goed is en wat kwaad is. Geoefend raken ook in het onderscheid tussen wat wel en wat niet past bij Gods Woord, wat goede leringen zijn en wat dwaal-leringen.
En alleen de preek op zondag is hiervoor niet genoeg! We hebben een eigen verantwoordelijkheid voor onze geestelijke groei. Dat is de kern van de boodschap hier! Een baby krijgt voedsel, melk uit de moederborst, maar denk je eens in hoe vreemd je het zou vinden om een kerel van 20 of 30 jaar oud bij zijn moeder aan de borst te zien liggen…
Da’s niet gezond! Van een volwassene verwachten we dat deze in zijn eigen levensonderhoud voorziet. Zo is het in het geloof ook. Melk? Prima als je nog pas bekeerd bent. Niks mis mee, sterker nog, je hebt het nodig om sterke botten te krijgen. Maar als je een jaar of wat christen bent mag van je verwacht worden dat je zelf gaat lopen, zelf gaat eten, etc.
Zoals ik wel vaker doe, roep ik jullie op om zoveel mogelijk dagelijks een gedeelte uit het Woord te lezen, er over te bidden en eventjes de tijd te nemen er over na te denken hoe je het op die dag in je eigen leven toe kunt passen.
Denk daarbij niet aan wat je deze week zou kunnen of willen bereiken, maar denk aan de uitwerking op de lange termijn. Meet in jaren, niet in weken. God zegent wie zijn Woord bestuderen!
Prayer – Vader dank U voor Uw Woord. Dank U Jezus voor Uw Redding en Verlossing. Dank U Heer voor Uw Heilige Geest Die ons wil helpen en begeleiden in het volle begrip van Uw Woord. Wil ons helpen Heer om de melk voorbij te komen en het vast voedsel te eten en onze zinnen te oefenen in het onderscheid dat U ons wilt geven.
