Scripture – Filippenzen 1:20-24 “… Christus zal worden grootgemaakt in mijn lichaam, hetzij door mijn leven, hetzij door mijn dood. Want het leven is mij Christus en het sterven gewin. Indien ik in het vlees blijf leven, betekent dat voor mij werken met vrucht, en wat ik moet kiezen, weet ik niet. Van beide zijden word ik gedrongen: ik verlang heen te gaan en met Christus te zijn, want dit is verreweg het beste; maar nog in het vlees te blijven is nodiger om uwentwil“
Observation – In alles wil Paulus dat Christus wordt grootgemaakt – geprezen, verheven, lof gebracht -, ook door zijn lichaam. In de context is duidelijk dat hij het hier niet over zijn aardse fysieke lichaam heeft, maar over zijn aardse leven. Want of hij nou in leven blijft of te sterven komt, de naam van Jezus zal worden geprezen!
Want, zo zegt hij, zijn leven is helemaal aan Christus gewijd en het sterven zal winst zijn (“
het leven is mij Christus en het sterven gewin“). Dat betekent niet dat hij dood wil, maar dat hij bij Christus wil zijn. De dood is een voertuig om bij Christus te komen.
Zou hij blijven leven, dan zal dat een leven van werken met vrucht zijn. Paulus kan dat zeggen, omdat hij dat al ervaren heeft voordat hij in moeilijkheden raakte. Sterker nog, dat is voor hem precies de reden dát hij in moeilijkheden raakte. Zou hij sterven dan zal hij op dat moment bij Christus zijn. Ook niet verkeerd dunkt me.
Hij ervaart dan ook dat hij heen en weer getrokken wordt tussen die twee dingen, hij verlangt er naar om bij de Here Jezus te zijn en weet tegelijk dat hij hier nog een taak te volbrengen heeft en die is “nodiger om uwentwil“.
Application – Hoe gaat dat met ons? Ik kijk wel eens naar mooie wolkenluchten en denk bij mezelf: kwam Hij nu maar terug, dan was het afgelopen met dit aardse gedoe en mochten we allemaal bij Hem zijn!
Die geloofszekerheid drukt Paulus hier ook uit. Hij weet dat als hij sterft, hij op dat moment bij Christus zal zijn. Die zekerheid mogen wij ook hebben. We hebben ons leven immers aan Hem overgegeven?
In de worsteling die Paulus hier beschrijft en die we allemaal wel eens hebben denk ik, delen we God’s hart. Hij heeft weliswaar het moment van de wederkomst al bepaald maar Hij is geduldig om mensen de gelegenheid te geven alsnog een keuze voor hem te maken. In de bewoordingen van Petrus: “De Here talmt niet met de belofte, al zijn er, die aan talmen denken, maar Hij is lankmoedig jegens u, daar Hij niet wil, dat sommigen verloren gaan, doch dat allen tot bekering komen” 2 Petrus 3:9.
Prayer – Vader dank U wel dat wij zeker mogen weten dat wanneer U terugkomt, dat wij dan met U in de hemel zullen zijn, in Uw eeuwige aanwezigheid, dat we U van aangezicht tot aangezicht mogen ontmoeten, dat U alle tranen van onze ogen zult afwissen, dat er geen dood meer zal zijn, Halleluja, wat zal dat geweldig zijn Here! Tegelijk danken we U voor Uw talmen, waardoor degenen die nog niet voor U hebben gekozen, nog bereikt kunnen worden met Uw koorden van liefde. Geef ons bewogenheid, ontferming en open oren en ogen voor mensen om ons heen, begeleid ons Heer met Uw Heilige Geest.
