Scripture – Romeinen 13:1, 3-4, 8, 12 “Ieder mens moet zich onderwerpen aan de overheden, die boven hem staan – Wilt gij zonder vrees voor de overheid zijn? Doe het goede, en gij zult lof van haar ontvangen. Zij staat immers in dienst van God, u ten goede – wie de ander liefheeft, heeft de wet vervuld – De nacht is ver gevorderd, de dag is nabij. Laten wij dan de werken der duisternis afleggen en aandoen de wapenen des lichts!“
Observation – De overheid is door God boven ons gesteld. Hij is de bron van alle autoriteit. Daarom moeten wij ons aan de overheid onderwerpen. Niet omdat zij het zwaard draagt (ook dat heeft ze overigens van God ontvangen), maar omdat ze namens God optreedt.
Wat betreft de wetten van mensen: doe het goede, schrijft Paulus, en: betaal je belastingen. Wil je zonder vrees voor de overheid zijn? Doe het goede. Geef de keizer wat des keizers is.
Gods wet is net even anders, ze bestaat in Liefde.Wie de ander liefheeft, heeft de wet vervuld! Alle geboden zijn immers door de Here Jezus samengevat in: gij zult uw naaste liefhebben als uzelf. Liefde doet de ander geen kwaad, daarom is de liefde de vervulling van de wet.
Jullie kennen immers de tijd wel, schrijft Paulus. De Here Jezus zei dat ook al, “Leert dan van de vijgeboom deze les: Wanneer zijn hout reeds week wordt en de bladeren doet uitspruiten, weet gij daaraan, dat de zomer nabij is” (Mattheus 24:32).
Het is tijd om wakker te worden. De slaap is een beeld van het niet klaar zijn voor de wederkomst. Het is tijd om wakker te worden en ons klaar te maken voor de komst van de Heer. Paulus schrijft dit als extra motivatie.
Want de nacht (de tijd tot aan de wederkomst) is ver gevorderd en de dag (de wederkomst) is nabij. We moeten dan ook de nachtkleding afleggen (:13) en de wapenrusting van het licht aandoen (:14 en Efeze 6:11).
Application – Hoe zit dat bij ons, bij mij? Zijn we klaar voor de wederkomst? Betalen we (al) onze belastingen? Houden we ons altijd aan maximum snelheden, ook als er geen camera’s staan? Werken we altijd ‘wit’ of doen we ook wel eens een klus ‘onder tafel’ of ‘zonder bonnetje’?
De instelling van ‘kijken hoe ver we kunnen gaan zonder gepakt te worden’ is een gerichtheid van God af, van het goede af. Het is een zelfgerichte houding, die anderen te kort doet. Het is een houding die je ook vindt bij de Nicolaïeten die zich altijd afvroegen waar de grens van het gebod lag.
Bij tieners en jongeren hebben we dit ook veel gezien, logisch, omdat zij in een leeftijd zijn dat ze grenzen moeten leren kennen.
Het antwoord is eigenlijk heel eenvoudig: gerichtheid op hoever je kunt gaan is gerichtheid op de wereld, van God af. Richt je op Jezus, en kijk hoe dichtbij je bij Hem kunt komen.
Met andere woorden, houd bij alles wat je doet je oog gericht op Jezus, de Leidsman en Voleinder van ons geloof.
Prayer – Vader dank U wel dat U de overheid hebt aangesteld. Dank U dat U de bron van alle autoriteit bent. Here Jezus, dank U dat U ons met Uw Heilige geest wilt helpen om dicht bij U te blijven en onze naaste lief te hebben. Als wij U alles wat we doen vertellen, dan zult U ons helpen op het rechte pad te blijven, dat belooft U in Uw Woord. Dank U Heer!