Scripture – 3 Johannes 1 – “Geliefde, ik wens dat het u in alles goed gaat en dat u gezond bent, zoals het uw ziel goed gaat. Want ik was zeer verblijd, toen er broeders kwamen die van uw waarheid getuigden, hoe u in de waarheid wandelt. Ik heb geen grotere blijdschap dan hierover dat ik hoor dat mijn kinderen in de waarheid wandelen. Geliefde, u handelt trouw in alles wat u doet voor de broeders en voor de vreemdelingen, die getuigd hebben van uw liefde, in aanwezigheid van de gemeente. – Ik heb aan de gemeente geschreven; maar Diotrefes, die steeds onder hen de eerste wil zijn, erkent ons niet. Daarom zal ik, als ik kom, de werken die hij doet, in herinnering brengen. Hij belastert ons met kwaadaardige praatjes; en hiermee nog niet tevreden, erkent hijzelf de broeders niet en verhindert het hun die het wel willen doen en stoot hen uit de gemeente.” (:1-6, 9-10, HSV)
Observation – Johannes en Gajus hadden blijkbaar een goede band met elkaar. Hij houdt van deze man. Er zijn hem getuigenissen ter ore gekomen waar hij alleen maar blij van kan worden. Gajus is trouw en liefdevol. De gemeente waar hij dient weet dat ook.
Maar dan over Diotrefes. Deze man was een oudste in dezelfde gemeente – of misschien in een zustergemeente – een vooraanstaand persoon, wellicht een leider, want hij het de mogelijkheid om mensen uit de gemeente te stoten.
Diotrefes erkent het gezag van de oudsten, van de apostelen, niet. Hij wil “steeds onder hen de eerste … zijn“. Het gaat hem niet meer om de Naam, maar om zijn eigen naam. Zijn ‘ik’ zit op de troon. Hij is – op zijn best – een vleselijk christen. Het niet willen erkennen van algemeen aanvaard gezag is een van de eerste tekenen van vleselijkheid in mensen.
De gevolgen zijn duidelijk:
- hij wil de eerste zijn (in aanzien staan);
- hij erkent de apostelen niet (want die bedreigen zijn ‘positie’);
- hij belastert de apostelen (om hen zo neer te halen en zich boven hen te stellen);
- hij gooit mensen die het niet met hem eens zijn de gemeente uit.
Application – Herken je dit? Het begint al aardig sektarisch te klinken als je het zo beschrijft, nietwaar? Hoe vaak maken we dit niet mee, in min of meer deze vorm… Er zijn op ons christelijk erf veel groepen en dit speelt denk ik in verontrustend veel gemeenten. Waarom? Zonder onderzoek heb ik een vermoeden. Heel veel gemeenten ontstaan vanuit onvrede met een andere en leggen daarmee aan hun eigen wortel juist dit soort verschijnselen.
Maar laten we dit niet alleen om ons heen zoeken. Ik denk dat het goed is om af en toe eens even te reflecteren op onszelf en ook onszelf niet uit te sluiten van deze dingen. Wie heeft dat ten diepste niet zelf af en toe ook, dat hij (of zij) in aanzien wil staan…
Laten we onszelf hier af en toe op onderzoeken. Zoek een gebedsmaatje (van hetzelfde geslacht) en praat eens in de zoveel tijd je geestelijk leven door. Laat je van hart tot hart bevragen op deze en andere zaken. Het houdt je geestelijk leven gezond!
Prayer – Vader dank U voor Uw wijsheid! Dank U voor Uw Woord waarin wij Uw wijsheid mogen vinden. Wil ons helpen Vader om zo te leven als U dat van ons verwacht. Dank U dat U dat ook doet. Wijs ons maar de weg Heer naar een leven waar U ons voor hebt geschapen!
