Scripture – Romeinen 11:17-18, 29, 36 “Indien nu enkele van de takken weggebroken zijn en gij als wilde loot daartussen geënt zijt en aan de saprijke wortel van de olijf deel hebt gekregen, beroem u dan niet tegen de takken! – Want de genadegaven en de roeping Gods zijn onberouwelijk – Want uit Hem en door Hem en tot Hem zijn alle dingen“
Observation – Van de Joden heeft slechts een deel de Here Jezus aangenomen. Dat deel is behouden. De rest van de ’takken’ van de edele olijf (Israël) zijn weggekapt. Wanneer zij ook tot het geloof in de Here Jezus komen, zullen zij “naar hun natuur” (:24) ook weer op hun eigen olijf worden geënt.
Paulus waarschuwt ons hier tegen hoogmoed ten opzichte van de ’takken’ (de Joden die in de Here Jezus geloven). We zijn uit het wild genomen en geënt op de vette wortel, die veel sap geeft waardoor we kunnen groeien. Het Nieuwe Testament kan niet ten volle worden begrepen zonder het Oude Testament te lezen!
In deze enting hebben we deel gekregen aan de beloften die God aan zijn volk heeft gedaan. En Hij komt nooit terug op zijn beloften! Ze zijn “onberouwelijk“. God heeft er geen spijt van en hij komt ze na. Altijd.
Hij is de Bron van alle dingen, Hij is de Scheper van alles wat we zien. Hij is de Kracht die alles beweegt, Hij geeft ons leiding in ons leven. Hij is het doel waarnaar wij streven, Hij is het eindpunt van de reis.
Application – Is Hij ook jouw einddoel? Mijn einddoel? Realiseer ik me voldoende dat Hij het doel is waar ik naar streef?
Misschien niet altijd. Maar zijn genade is zo onmetelijk groot! Hij ziet daaraan voorbij in zijn oneindige Liefde. Hij roept mij op om net als Hij zelf, goedertieren te zijn (vriendelijk), ook naar zijn volk. Niet hoogmoedig, maar ootmoedig.
Prayer – Vader dank U wel dat U ons draagt. Dank U voor Uw Woord. Dank U voor Uw Zoon, die (naar de mens) voortkomt uit Uw volk zoals U door Uw profeten menigmaal hebt aangekondigd. Dank U voor de leiding van de Heilige Geest in ons leven.