Je vindt het niet meer zo gemakkelijk in onze oppervlakkige maatschappij met al haar drukte rond materialisme en individualisme. Er wordt nauwelijks meer tijd genomen om eens even stil te zitten, na te denken. Net even wat dieper dan de oppervlakte, even een spade dieper te steken. We missen zo veel…
Rust. Vrede. Tijd voor God.
Zoals de zee modder, slijk en troebelingen voortbrengt door haar natuurlijke beweging, zo brengt onze menselijke natuur zonde, slechtheid en verlorenheid voort(1). Het is een natuurlijke toestand van zijn, zonder hulp van boven kunnen we niet anders. Hoe sterker we ons verzetten, hoe harder we willen hoe groter en sterker de zonde wordt. Op onbewaakte momenten komt er uit wat er in zit, ongeduld, wrok, wat dan ook. Besluiten om te stoppen met wat het ook is aan slijk en modder, zonder deze hulp is het wat Paulus noemt “eigendunkelijke godsdienst“(2).
We willen onder de schuld en schaamte uitkomen die het gevolg is van ons eigen denken en handelen. Dit is in feite afgodendienst aan ons eigen ‘ik’, het is ten diepste zelfgerichtheid en niet wat God van ons wil.
Wat God voor ons wil is dat we van harte het cadeau van de genade(3) aannemen, de vrije gave van Zijn Geest Die ons de vrucht brengt die bestaat uit liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, vriendelijkheid, goedheid, trouw, zachtmoedigheid en zelfbeheersing.
Dan hoeven we niet meer te vechten, want vechten is gerichtheid op het kwade, maar mogen we ons richten op het “goede, welgevallige en volkomene“(4). We richten ons niet meer op het kwade, maar op het goede(5).
Dan wordt ons innerlijk wezen veranderd. Dan wordt het niet meer onze wil, onze eigen kracht, ons eigen strijden, maar de vrucht van de Geest. Dan komen Zijn gedachten in ons omhoog als er beweging is op onbewaakte momenten.
Daarvoor is wel nodig dat we tijd nemen om een spade dieper te steken in ons denken, ons toe te wijden aan Hem, ons te richten op de Heer van ons leven en niet meer op onszelf.
(1) Rom 3:23; 6:23a
(2) Kol.2:20-23, NBG
(3) Rom 6:23b
(4) Rom.12:2
(5) Rom.12:9,21; 3Joh.1:11
Hey Gerard,
mooi geschreven. Inderdaad zijn we beide met ongeveeer hetzelfde onderwerp bezig — en we trekken dezelfde conclusie. Nu de praktijk nog hè. Dat is lastiger…