Scripture – Psalm 42
“Gelijk een hinde die naar waterbeken smacht,
zo smacht mijn ziel naar U, o God!
Mijn ziel dorst naar God,
naar de levende God.
Wanneer zal ik binnengaan
om voor Gods aangezicht te verschijnen?
Mijn tranen zijn mij tot voedsel,
dag en nacht,
omdat zij de hele dag tegen mij zeggen:
Waar is uw God?
Hieraan denk ik
en ik stort mijn ziel in mij uit:
hoe ik meeging in de stoet
en met hen optrok naar Gods huis,
onder luide vreugdezang en lofliederen:
een feestvierende menigte.
en bent u onrustig in mij?
Hoop op God, want ik zal Hem weer loven
mijn Verlosser en mijn God.
Mijn God, mijn ziel buigt zich neer in mij,
daarom denk ik aan U
vanuit het land van de Jordaan en het Hermongebergte,
vanuit het laaggebergte.
Watervloed roept tot watervloed,
terwijl Uw waterkolken bruisen;
al Uw baren en Uw golven
zijn over mij heen gegaan.
Maar de HEERE zal overdag Zijn goedertierenheid gebieden;
’s nachts zal Zijn lied bij mij zijn,
een gebed tot de God van mijn leven.
Ik wil tot God, mijn rots, zeggen:
Waarom vergeet Gij mij?
Waarom ga ik in het zwart gehuld,
door de onderdrukking van de vijand?
Met een doodsteek in mijn beenderen
honen mijn tegenstanders mij,
omdat zij de hele dag tegen mij zeggen:
Waar is uw God?
Wat buigt u zich neer, mijn ziel,
en wat bent u onrustig in mij?
Hoop op God, want ik zal Hem weer loven;
mijn Verlosser en mijn God.” (HSV, NBG51)
Observation – Een roep naar God. Zoals een hert kan smachten naar fris water uit de beek, zo smacht mijn ziel naar U, mijn ziel dorst naar de levende God. Wanneer toch zal ik binnen gaan en voor Zijn aangezicht mogen verschijnen?
Ik wordt er zo verdrietig van dat mensen om mij heen de hele dag ontkennen dat God bestaat en me naroepen “waar is die God van jou nu”?
De schrijver spreekt tot zijn ziel, tot zichzelf, en zegt “mijn ziel, wat ben je onrustig; kom tot rust en hoop op God, want ik zal Hem weer loven, Hij is mijn Verlosser en mijn God”.
Soms, vooral temidden van alle roering in het leven, lijkt het wel alsof God ons vergeet en dan zeggen we tegen JHWH Hatsoer “mijn God de Rots“: waarom vergeet U mij? Waarom ben ik in de rouw, waarom onderdrukt de vijand mij? Ze lachen me uit en herhalen “waar is die God van jou nu”?
Maar weer stelt hij zijn ziel gerust. Waarom buig je je neer mijn ziel, waarom ben je zo onrustig? Je weet toch dat God mijn Verlosser en mijn God is? Ik zal Hem weer loven!
Application – Wat een prachtig herkenbare Psalm. Wie heeft dat nou niet zo af en toe, dat je gebukt gaat onder de moeilijkheden die het leven soms brengt en dat je er zo van baalt, van al het ongeloof om je heen? Ik in elk geval wel. En dan verlang ik meer dan ooit naar de wederkomst, om dicht bij Jezus te mogen zijn, voor Gods aangezicht te mogen verschijnen!
We mogen ook het voorbeeld van de psalmist volgen en onszelf, onze ziel gerust stellen. We mogen zeggen: wat ben je terneergeslagen mijn ziel, wat ben je onrustig. Dat is echt niet nodig, want God is er echt nog. Overdag mag je je verheugen in zijn vriendschap (goedertierenheid) en ’s nachts is Zijn lied bij me.
Wat bent je terneergeslagen, mijn ziel en wat ben je onrustig in mij? Weet dat God er is en stel je hoop op Hem, want ik zàl Hem weer loven, mijn Verlosser en mijn God!
Prayer – Vader dank U wel dat we mogen weten dat U er altijd bent, ook als wij U even niet ervaren. Dank U wel voor Uw vriendschap, Uw goedertierenheid elke dag. Dank U voor alle liederen die U ons ’s nachts te binnen brengt als we liggen te woelen en te piekeren. Dan komen wij tot rust Heer en zullen wij U weer loven. U bent onze Verlosser en onze God!
Heel mooi!
Ja mijn ziel dorst naar de Heere! Wat is het toch een mooie psalm. Als een hert dat verlangt naar water. Jullie hebben een mooi blog! Groet!