Scripture – Exodus 24:15-18 “Toen Mozes de berg opklom, bedekte de wolk de berg. De heerlijkheid van de HEERE bleef op de berg Sinaï rusten, en de wolk bedekte hem zes dagen lang. Op de zevende dag riep Hij Mozes, vanuit het midden van de wolk. De aanblik van de heerlijkheid van de HEERE op de top van de berg was in de ogen van de Israëlieten als een verterend vuur. Mozes ging de wolk binnen en klom de berg verder op. En Mozes was veertig dagen en veertig nachten op de berg“
Observation – Mozes wordt door God geroepen om naar Hem toe te komen op de berg. De wolk, die de aanwezigheid van God aanduidt, de “heerlijkheid van de HEERE” was boven op de berg. Mozes gehoorzaamt en klimt de berg op. Dan moet hij zes dagen wachten in voordat de Heer spreekt.
Hoe anders is God dan onze instant-snel-klaar-clip-cultuur! God zorgt er zo als het ware voor dat Mozes de gelegenheid krijgt om tot rust te komen van al zijn dagelijkse beslommeringen. Als God op de zevende dag dan roept, is Mozes er klaar voor.
Het volk keek anders naar de wolk. Zij moeten hetzelfde gezien hebben als Mozes, maar hun ervaring is anders. Wat zij zien is “als een verterend vuur“. Dat zegt niet iets over God, het zegt iets over de gesteldheid van hun eigen hart. Ze waren bang voor Hem.
Als Mozes dan de wolk binnenging en in de aanwezigheid van de heerlijkheid van de HEERE mocht zijn, blijft hij daar veertig dagen en nachten! Wat moet dat geweldig zijn geweest. Je vergeet de tijd als je dicht bij de Heer bent.
Application – Hoe is dat nu, bij ons? Als ik voor mezelf spreek dan moet ik vaststellen dat het ook wel eens lijkt alsof de Heer niet zo dichtbij is. Dan bid ik en dan lijkt het of er geen antwoord komt. Maar na een tijdje realiseer ik me dan dat ik ook nog geen ‘zes dagen’ heb gewacht. De Here verlangt naar een relatie met ons, Hij verlangt er naar dat we tijd met Hem doorbrengen, en niet alleen maar contact opnemen als we wat nodig hebben…
De reactie van het volk is ook frappant. Ze zijn bang, want God komt nu wel heel dichtbij. Ze willen graag dat de Here niet direct tot hen spreekt, maar via Mozes. Dat vinden we door de geschiedenis heen, ze wilden op een gegeven moment ook een aardse koning in plaats van God’s regering over hen te accepteren.
Hoe herkenbaar is dat… Ook nu is het zo, dat we als mensen heel graag de touwtjes van ons leven zelf in de hand houden om ons maar vooral niet aan Hem te hoeven overgeven. Als wij namelijk dichtbij God komen, dan beseffen we ons maar al te goed dat dat invloed op ons leven gaat hebben en dat we de controle moeten overdragen. Dat we naar Hem moeten gaan luisteren en niet naar onze eigen verlangens.
Contact met God verandert je leven. En precies dat is het wat veel mensen tegenhoudt om de stap van overgave te maken. En dat terwijl het echt het beste is wat je als mens kan overkomen; het overdragen van de controle aan Hem die je heeft gemaakt!
Prayer – Vader dank U wel dat U een God van dichtbij bent. U zegt het zelf: “IK BEN”. U bent Onveranderlijk, Stabiel, Rotsvast, Betrouwbaar. Help ons Heer om dicht bij U te durven zijn en om toe te staan dat onze levens veranderd worden door Uw heilrijke aanwezigheid. Help ons Heer om tijd te nemen om in de rust bij U te komen om te vernemen wat het is dat U met ons leven kunt doen.