Stilheid
Uit “Kracht van Omhoog”, nummer 6, 1937
“in stilheid en vertrouwen zou uw sterkte zijn”
— Jesaja 30:15
Een van de moeilijkste lessen die Gods kinderen te leren hebben is wel “stil” worden voor Gods aangezicht. En toch is het in dit “stil” worden voor God, dat Hij zich het meest kan openbaren aan onze ziel. Wij leven in een tijd dat alles er op berekend is, om stil worden en stil zijn te verbreken en er is een groot gevaar voor Gods kinderen, dat zij niet voldoende in de stilte komen om naar Gods stem te luisteren.
Stil worden voor God is wel het moeilijkste wat er is. Zo lang de mens nog iets kan doen voor God, gaat het nog wel; maar als de vraag tot ons komt: “Mijn kind, word eens even stil”, dan vinden wij dat vaak erg moeilijk. En toch, in het stil worden voor God, wanneer onze eigen natuur zwijgt, komt Gods heerlijke gemeenschap, dan kan Hij spreken met zijn ‘zachte stem’. Hebben we dat niet vaak ervaren, ook in ons persoonlijk gebedsleven, dat er vaak nog iets ontbreekt, dat werkelijk stil zijn voor God. Heeft onze “stille tijd” ook werkelijk stille momenten, zodat inplaats dat wij spreken tot God, Hij tot ons kan spreken? Dan pas merken we, hoe moeilijk het voor ons is om eens rustig te luisteren naar Zijn stem. Zegt Jezus niet: “Mijn schapen horen mijn stem”.
We gebruiken vaak zoveel woorden en zoveel tijd om alles aan God te vertellen, zodat er geen tijd overblijft waarin God tot ons kan spreken. En toch, willen we echt in gemeenschap met God leven, dan zal het nodig zijn dat we ons deze kostbare momenten van stilte niet laten roven, zodat we met de psalmist kunnen zeggen “waarlijk, mijn ziel keert zich stil tot God, van Hem is mijn heil” Psalm 62:2.
Het is toch zoals het hier geschreven staat; als alles in ons stil geworden is, kan God tot ons spreken en ons Zijn heil doen zien. Wat hebben wij vaak haast in ons gebedsleven. De dingen uit de wereld om ons heen houden onze ziel vaak zo intens bezig. Wat een strijd, die het hart van Gods kinderen belaagt, vijanden om ons heen, vijanden die ons weer in slavernij terug willen brengen. We lijken op het volk Israël, die door farao werden ingehaald. Wat een toestand was dat: voor hen de Rode Zee, achter hen de farao met zijn leger. Toch zeker geen plaats om zelf iets te doen of te handelen – neen geliefden! Wat is het Goddelijk antwoord? “De Here zal voor u strijden, en gij zult stil zijn” Exodus 14:14.
Stil zijn, juist als onze eigen natuur en onze ziel schreeuwen om actie. Ja geliefden, tóch is het zo. Hoe vaak, als alles om ons heen ons lijkt te dwingen tot handelen, zouden we juist gewoon “stil” moeten zijn voor God. Dan zou Hij tot ons kunnen spreken en ons verlichte ogen van ons verstand kunnen geven om de weg te gaan die Hij ons wijst. Een weg, die nooit tot teleurstelling zal leiden, maar waarop Gods heerlijkheid geopenbaard zal worden.
In Job 4:16b lezen we deze woorden: “Een gedaante stond voor mijn ogen, en ik vernam een fluisterende stem”… Wanneer alls in ons eerst rustig en stil is geworden, wanneer de storm en de golven door Zijn machtswoord tot kalmte zijn gebracht, dan komt deze fluisterende stem tot ons en zal ons de weg wijzen die we moeten gaan. Het gaat ons zo vaak zoals met Elia; hij had Gods stem zo vaak gehoord; deze kwam in donderslagen of geweldige storm en wind, zelfs in vuur. Maar God moest ook deze dienstknecht leren dat Hij, de eeuwige God, zich niet altijd zo zou openbaren, maar dat Hij zich ook kan openbaren in het ruisen van de zachte stille wind. Gods Geest kan zeker komen als een machtige wind, en we horen Gods stem met macht en kracht. Maar we moeten ons niet vergissen en denken dat God altijd op die manier spreekt.
De tijden van stil zijn voor God zijn zo nodig voor Gods kinderen; een luisteren naar de zachte tred van onze gezegende Heiland, die ons toeroept in ons drukke werk: “kom hier en rust even uit”.
Daar aan Zijn voeten wordt alles rustig in onze ziel. De hevigste zielestrijd komt daar tot rust. De golven van de gemoedsbeweging worden daar tot kalmte gebracht. Een luisterend oor hoort dan naar de stem des Heren: “dit is de weg, wandel daarop”.
Als uw ziel is fel bewogen,
Als het in uw harte woedt –
Ga dan biddend naar uw Jezus,
Want bij Jezus is het goed.”
Mooi en leerzaam. Dank je wel.