In deze vakantie heb ik de boeken van Frank Peretti weer eens gelezen. Hij beschrijft in zijn boeken op een geromantiseerde wijze heel beeldend hoe de geestelijke strijd zich om ons heen afspeelt. Tijdens het lezen werd ik weer bepaald bij het grote en vaak onderschatte belang van geestelijke strijd, de strijd in de hemelse gewesten, waarin voor ons als christenen een rol, een opdracht is weggelegd!

We strijden te weinig!

Let op, ik zeg ‘we’. Ik spreek ook tegen mezelf. Ik roep ons op om vaker te bidden, vaker in gebed om kracht en wijsheid te vragen, vaker de kwade machten het recht op ons leven en op onze gemeenten te ontzeggen.

‘Toevallig’ kwam ik vandaag een blog tegen van Jon Bloom, directeur van DesiringGod.org. Hij schrijft vaker op die website en had het vandaag over dit onderwerp. Hieronder vinden jullie een vertaling.

Onderschat een verslagen duivel niet

Wij denken dat we weten wat er aan de hand is, maar vaak hebben we echt geen idee.

Gods Woord leert ons dat wat we om ons heen zien maar een deel van het verhaal is. Er is een hele dimensie in of achter onze zichtbare realiteit die een zeer directe en krachtige invloed heeft op onze ervaringen en die zich voor een groot deel aan onze waarneming onttrekt. De apostel Paulus beschrijft het zo: “… wij hebben niet te worstelen tegen bloed en vlees, maar tegen de overheden, tegen de machten, tegen de wereldbeheersers dezer duisternis, tegen de boze geesten in de hemelse gewesten” (Efeze 6:12).

Weet jij wat jou achtervolgt?

Christenen citeren vaak het eerste gedeelte van dit vers om ons er aan te herinneren dat onze belangrijkste tegenstanders niet onze medemensen zijn. En dat is waar. Maar de rest van het vers is ook nogal ernstig en vol waarheid. We staan tegenover kosmische machten die regeren over de huidige duisternis waarin we leven, machten voor welke wij geen partij vormen, tenminste niet in ons eentje.

Nemen we dit serieus genoeg?

In de filmbewerking van Tolkiens “The Fellowship of the Ring”, vlak nadat Frodo de Hobbit zijn eerste ontmoeting heeft met de slechte Nazgûl, ontmoet hij ook Strider (die later koning Aragorn blijkt te zijn). Strider vraagt aan Frodo “Ben je bang?” en Frodo antwoordt “Ja”. Strider zegt dan “Maar niet bang genoeg, ik weet wat jou achtervolgt”.

Weet jij wat jou achtervolgt? (1Petrus 5:8)

Satan eist jou op

De discipelen kwamen er achter wat hen achtervolgde en wie zij zelf ten diepste waren in de nacht dat Jezus werd verraden. Jezus waarschuwde hen dat het zou gebeuren. Toen ze met elkaar in de bovenzaal bijeen waren wendde Hij Zich in een moment van gekweldheid en medeleven naar Petrus en zei “Simon, Simon, zie, de satan heeft verlangd ulieden te ziften als de tarwe” (Lukas 22:31).

Overdenk die woorden eens even: “satan heeft verlangd ulieden” of “heeft ulieden opgeëist”. Het woord “ulieden” is in het Grieks een meervoudsvorm. Het ging satan niet alleen om Petrus; het ging hem om alle discipelen, hij wilde hen allemaal door zijn zeef van terreur persen.

De discipelen hadden een tegenstander – een heerser, een autoriteit, een kosmische kracht, een geestelijke macht van kwaad – die had geëist dat God hem zou toelaten om hen door de mangel te halen. En God gaf aan satan die toestemming. En zij hadden geen enkel idee wat er gebeurde onder de oppervlakte van de dingen die zij konden waarnemen.

Ik weet niet hoe het jou vergaat, maar ik vind dat overweldigend en zenuwslopend. Deze satan – van wie Gods Woord zegt dat hij de “aanklager van de broeders” is en dat hij dag en nacht christenen aanklaagt voor Gods troon (Openbaring 12:10) – kan eisen stellen en God willigt die eisen soms in. We zien dat ook in de eerste twee hoofdstukken van het boek Job. En wanneer satans eisen ingewilligd worden, zoals met Job, dan breekt de hel los tegen de gelovigen. Dat kan ook de vorm aannemen van vlees en bloed, menselijke vijanden, natuurrampen en lichamelijke ziekten.

Ben jij er klaar voor?

Overschat jezelf niet

Het is gevaarlijk om de macht van het geestelijk kwaad te onderschatten en om je eigen vermogen om het te weerstaan te overschatten. Toen Jezus aan Petrus vertelde dat satan achter hem en de anderen aan kwam, antwoordde Petrus: “Here, met U ben ik bereid ook gevangenis en dood in te gaan!” (Lukas 22:33). Petrus’ geest was gewillig, maar hij wist nog niet hoe zwak zijn vlees was (Mattheüs 26:41). Maar Jezus wist dat wel en vertelde Petrus rechtuit wat er zou gebeuren: “Ik zeg u Petrus, de haan zal heden niet kraaien, eer gij driemaal zult geloochend hebben, dat gij Mij kent” (Lukas 22:34).

In onze taal: Petrus was zeker geen watje. Hij had alles achter zich gelaten om Jezus te volgen (Markus 10:28). Hij had de moed om uit de boot te stappen en op het water te lopen (Mattheüs 14:29). Hij had Jezus in Zijn verheerlijkte staat gezien op de berg (Markus 9:2). Het zou van wijsheid getuigen dat wij ons niet zijn gelijke achten. Als Petrus door satan verleid kon worden om Jezus te ontkennen, dan is er geen twijfel dat hij dat bij ons ook voor elkaar zou krijgen. Zonder de bescherming van Jezus hebben wij geen enkele hoop op het kunnen weerstaan van zo’n kwade geestelijke macht.

De bescherming van Jezus’ gebeden

Onder satans aanvallen had Petrus maar één hoop, zoals hij ontdekte. Jezus had tegen hem gezegd: “Ik heb voor u gebeden, dat uw geloof niet zou bezwijken. En gij, als gij eenmaal tot bekering gekomen zijt, versterk dan uw broederen” (Lukas 22:32). Interessant om te zien is dat het Griekse woord onder het “u” in “voor u gebeden” in het enkelvoud staat, in tegenstelling tot het meervoud in het woord “ulieden” in vers 31. “Ik heb voor u gebeden, Petrus”. Jezus wist dat Petrus Hem herhaaldelijk zou loochenen. Petrus stevende af op een zware mislukking in zijn geloof. Hij zou er achter komen dat hij behoorlijk wat meer zelfvertrouwen nodig had om het satanische ziften te kunnen doorstaan. Maar Jezus had voor Petrus gebeden, dus Petrus’ geloof zou niet volledig falen. Het zou worden ondersteund, hersteld en versterkt.

Onze uiteindelijke hoop op het kunnen verduren van deze onderdrukkingen van de duisternis is net als bij Petrus gelegen in de gebeden van Jezus. En deze hoop is vaste grond, want Hij kan “ook volkomen behouden, wie door Hem tot God gaan, daar Hij altijd leeft om voor hen te pleiten” (Hebreeën 7:25). Deze voorbede verzekerd ons wij zullen kunnen standhouden door zijn almachtige genade (Romeinen 5:2).

Draag de wapenrusting, hanteer het Woord, bid te allen tijde

Maar Jezus heeft niet bedoeld dat wij passieve ontvangers van Zijn machtige gebeden zouden zijn. Hij wil ook dat wij onze machtige tegenstanders tegemoet treden, deze komische machten in de strijd bevechten in de Kracht die Hij ons geeft (1Petrus 4:11). En door Paulus weten we hoe Jezus ons toerust. We ontdekken dat we een geestelijke wapenrustig hebben en een Zwaard (Efeze 6:13-17), en dat jezus verwacht dat we al het mogelijke doen om tegen het kwade stand te houden (Efeze 6:13).

Dit betekent dat we de realiteit van het geestelijke kwaad zeer serieus moeten nemen. De vijand en de strijd zijn geen metaforen. Ze zijn zeer reëel. Zodoende gewapend, zijn we opgeroepen om alert te blijven, “En bidt daarbij met aanhoudend bidden en smeken bij elke gelegenheid in de Geest, daartoe wakende met alle volharding en smeking voor alle heiligen” (Efeze 6:18).

Als we niet op die manier bidden, dan nemen we deze geestelijke machten waarschijnlijk niet serieus genoeg. We weten dan niet echt wat ons achtervolgt. En net als de discipelen weten we dan niet hoe zwak ons vlees eigenlijk is. Jezus zegt tegen ons, net als toen tegen hen: “Waakt en bidt, dat gij niet in verzoeking komt; de geest is wel gewillig, maar het vlees is zwak” (Mattheüs 26:41).

Maar als wij de wapenrusting dragen, het Woord als zwaard des Geestes hanteren, en te allen tijde bidden in de Geest, zal de satan “op ons geen voordeel behalen” en zullen “zijn gedachten ons niet onbekend” zijn (2Korinthe 2:11). We zullen dan klaar zijn om de goede strijd te strijden op het moment dat hij ons opeist om ons te ziften.

Oorspronkelijke auteur: Jon Bloom

Bron: desiringGod.org