Scripture – Johannes 18:37b-38b “… Pilatus zeide tot Hem: Wat is waarheid? En na dit gezegd te hebben, kwam hij weer naar buiten naar de Joden en zei tot hen: ik vind geen schuld in Hem.“
Observation – In dit hoofdstuk lezen we over Jezus’ gevangenneming. De rust van de Joodse leiders werd nu al ruim twee-en-half jaar lang verstoord door deze timmerman uit Nazareth. Voor hen is de maat vol. Er moet nu iets gebeuren. Ze vinden Judas bereid tot verraad.
Er is een heel peloton bewapende Romeinse soldaten uitgerukt onder zijn aanvoering. Ze werden begeleid door vertegenwoordigers van de Joodse leiders. Het was nacht, daarom hadden ze lampen en fakkels bij zich. De Joodse leiders wilden niet het risico lopen dat deze arrestatie te veel in de aandacht zou komen, want Jezus was geliefd bij het volk.
Jezus stapt op ze af en maakt Zich bekend. De reactie hierop is dat ze “terugdeinsden en ter aarde vielen” (:6). Jezus vraagt hen om zijn leerlingen te laten gaan, want dat had Hij de Vader beloofd (17:12).
En hier hebben we Petrus weer, onze impulsieve en radicale man. Ondanks de overmacht trekt hij zijn zwaard en hakt Malchus een oor af. Waarschijnlijk wilde hij hem het hoofd afhakken en bukte Malchus op tijd. Maar Jezus houdt hem tegen en zegt hem zijn zwaard terug te doen. In lijn met wat Zacharia namens de Heer zegt: “Niet door kracht, noch geweld, maar door Mijn Geest! zegt de Here der heerscharen” (Zach. 4:6).
Dan lezen we het verhaal van Petrus’ verraad. Tot drie keer toe ontkent hij zijn betrokkenheid bij Jezus. Wat moet die man zich ontzettend schuldig hebben gevoeld toen de haan kraaide! Toch was dit nodig, denk ik, om Petrus later als voorbeeld voor ons in ere te kunnen herstellen. Net als David een voorbeeld was die vele fouten had gemaakt maar later toch een “man naar Gods hart” werd genoemd (Hand. 13:22).
Dan brengen ze Jezus naar het gerechtsgebouw en volgt het verhoor door Pilatus, de opperrechter namens de Romeinen. Het voornaamste waar Pilatus in geïnteresseerd is, is of Jezus de Koning der Joden is (:33, :37) en of Hij daardoor een bedreiging zou zijn voor de Romeinse overheersing. Maar hij kan dat niet vaststellen. Daarom gaar hij weer naar buiten en volgt ons vers van vandaag. Ik vind geen schuld in Hem.
Toch vindt hij een manier om de Joden hun zin te geven en zelf buiten schot te blijven. Pilatus was een echte politicus. Hij valt terug op een gebruik om rond Pasen iemand los te laten uit de gevangenis. Hij laat hen kiezen tussen Jezus en Barabbas. Een keuze tussen de Zoon van de Levende God en een moordenaar / verzetsstrijder wiens naam bar-abbas betekent: zoon van de vader.
Onder invloed van de Joodse leiders kiest het verzamelde volk voor het rijk van deze wereld in plaats van voor het Koninkrijk van de hemel.
Application – Waar kies ik voor? Kies ik voor radicaliteit voor Jezus, als Petrus? Of kies ik voor ontkenning, ook Petrus? Kies ik voor het rijk van de wereld, voor de wereldse bar-abbas, net als het Joodse volk? Of kies ik voor het Koninkrijk van de hemel, voor Jezus Messias, Bar-Abba, de Zoon van de Levende God? Per situatie, per moment van de dag moeten we weer deze keuze maken.
En – toegegeven – soms kies ik nog voor de wereld en mijn eigen verlangens. Maar altijd mag ik weten, dat ik wanneer ik mij weer met een oprecht hart bij het hemelse hoofdkwartier meldt en belijd wat er is gebeurd, ik weer in ere wordt hersteld net als Petrus, net als David.
Prayer – Oh Here, dank U wel dat U niet ziet naar wat voor ogen is, maar U ziet het hart aan. U weet wat er in ons binnenste is, U weet wat ons ten diepste drijft. Soms kiezen we de verkeerde dingen, maar ons hart is vol van liefde voor U Heer! Dank U wel dat U ons helpt met het maken van de juiste keuzes, zoals U ons hebt beloofd in Uw Woord, onze oren zullen achter ons het woord horen: “Dit is de weg, wandelt daarop“.