Scripture – 1 Korinthe 16:2 “elke eerste dag der week legge ieder uwer naar vermogen thuis iets weg, en hij spare dit op, opdat er niet eerst na mijn komst inzamelingen moeten gehouden worden“
Observation – Dit gedeelte gaat over het geven van bijdragen voor de gemeente. Waar in het Oude Testament tienden de norm waren, is in het Nieuwe Testament de liefde de norm, samen met het besef dat alle bezit van de Here is.
Het is zoals de Here Jezus zegt: “ga heen, verkoop alles wat je hebt, geef het aan de armen en volg Mij” (Mattheus 19:21). En de jongeling tegen wie dit werd gezegd ging bedroef heen, want hij bezat vele goederen. Alles is van de Here, de essentie van dit verhaal is dat wij het moeten loslaten.
Paulus doet ook een suggestie. Niet over de hoeveelheid, maar over de regelmaat. Wat hij zegt is: laat de collecte je niet overvallen, maar maak er een goede gewoonte van om elke week na te denken over je bijdrage. Je kunt immers per week overzien hoeveel er is binnengekomen (bij ons zou dat denk ik een maand zijn).
Application – Wat we nu in veel kerken en gemeenten zien is dat men lijstjes maakt en voorschriften maakt (als suggesties hoor, of richtlijnen!) voor hoeveel je zou moeten betalen, als je inkomen ligt tussen die en die grens.
Dit neemt de individuele verantwoordelijkheid van christenen weg en reduceert hen tot kleinkinderen. Deze manier van werken werkt vleselijkheid in de hand. Zo van: okay, ik voldoe aan de richtlijnen, dus ik ben klaar.
Mijn vraag aan jou, aan u, is dan:
- Waar is de liefde voor de Heer in deze gang van zaken?
- Hebben we het op deze manier niet teveel in eigen kracht geregeld?
- Wat doe je (bijvoorbeeld) als je een erfenis krijgt (die staat niet in het tabelletje)?
Denk alsjeblieft zelf na, iedere maand weer, hoeveel je kunt missen. Geef uit liefde, niet uit een tabel!
Prayer – Vader dank U voor Uw voorziening voor ons leven. Dank U Heer dat U overvloedig geeft. Dank U dat U ons wilt leiden in ons giftenpatroon in het besef dat wij afhankelijk zijn van U. Help ons Here om ons bezit niet meer als ons bezit te beschouwen, maar als van U. Maak ons vrijgeveig Heer, en ik weet dat U ons er voor zult zegenen, dank U wel daarvoor!