Scripture – 2 Timotheüs 4:1-4, 13 “Ik bezweer u, ten overstaan van God en de Heere Jezus Christus, …: predik het Woord. … Weerleg, bestraf, vermaan, en dat met alle geduld en onderricht. Want er zal een tijd komen dat zij de gezonde leer niet zullen verdragen, maar dat zij zullen zoeken wat het gehoor streelt, en voor zichzelf leraars zullen verzamelen overeenkomstig hun eigen begeerten. Ze zullen hun gehoor van de waarheid afkeren en zich keren tot verzinsels. – Breng, wanneer u komt, de reismantel mee die ik in Troas bij Karpus achtergelaten heb, en de boeken, vooral de perkamenten.“
Observation – Zoals we in het vorige hoofdstuk zagen is het Woord geschikt om te weerleggen, te bestraffen en te vermanen – met geduld en onderricht. Paulus roept Timotheüs dan ook krachtig op om dat te blijven doen.
De reden daarvoor is – en kijk een hoe herkenbaar dit is – dat mensen de rechte leer niet meer zullen verdragen, maar omdat hun “oren jeuken” (Griekse grondtekst) ze telkens weer iets nieuws willen horen. Nieuwe geestelijke dingetjes.
Daarbij “stapelen ze leraren op“. Ze zoeken elke keer weer iemand anders op als ze verveeld raken en een bepaalde leraar niet meer aan hun behoeften – hun begeerten – kan voldoen. Zo doende keren ze zich af van de waarheid en richten ze zich op “verdichtsels“.
En naast al deze serieuze woorden is de Bijbel ook zo’n menselijk boek. Wat een inkijkje in het leven van Paulus, hij is zijn jas vergeten en hij wil graag zijn boeken (boekrollen) terug…
Application – Hoe is dat bij ons? Hoppen wij van hype naar hype, reizen wij van conferentie naar conferentie? Eten we buiten de deur, stoppen we ons vol met evangelisch fastfood? Wordt het Woord dan niet recht gepredikt in onze gemeenten?
Natuurlijk is onderricht vanuit het Woord belangrijk!
En dat komt van twee kanten. Enerzijds is er een verantwoording bij jouw gemeente. En als dat in jouw gemeente niet gebeurt mag je daar iets aan doen door de verantwoordelijke oudsten daar op aan te spreken, of als dat echt niet lukt een andere gemeente zoeken waar dat wel gebeurt!
Ik voor mij wil er van uit gaan dat in een goede christelijke gemeente het voedsel dat het Woord is, op een goede, verantwoorde wijze wordt bereid. Dat als het ware de ‘schijf van vijf’ in de maaltijden aan bod komt.
Een gemeente heeft niks aan mooie woorden die de Waarheid verbergen achter poëtisch geklets, liturgische kleedjes met een apart kleurtje voor elk deel van het ‘liturgisch jaar’ die verstoppen waar het echt over gaat.
Anderzijds ligt een deel van de verantwoordelijkheid bij jezelf. Je mag het geduld hebben om aan de hand van het Woord te worden onderwezen en te groeien in jouw geloof.
Als je “jeuk aan je oren” hebt, spring dan niet gelijk in je auto om naar de volgende conferentie te reizen, maar ga op je knieën en praat met Papa om je binnenste te onderzoeken op wat er aan de hand is, wat je mist en doe daar wat aan!
Het is nergens anders te vinden lieve mensen:
Jezus is de Weg.
Jezus is de Waarheid.
Jezus is het Leven.
Hij zei niet voor niets: “Kom naar Mij toe, allen die vermoeid en belast bent, en Ik zal u rust geven. Neem Mijn juk op u en leer van Mij dat Ik zachtmoedig ben en nederig van hart; en u zult rust vinden voor uw ziel, want Mij juk is zacht en Mijn last is licht.” (Mattheüs 11:28-30).
Prayer – Vader dank U wel voor Uw Woord. Dank U wel dat er rust is bij U. Dank U wel dat we U Abba, Papa mogen noemen, dat we bij U op schoot mogen kruipen als we het leven moeilijk vinden. Dank U wel Here Jezus voor Uw herhaalde uitnodiging om bij U te komen en dat we rust zullen vinden voor onze ziel als we dat doen. Wil ons helpen Here om de rust op te zoeken en niet het donderend geweld van zovele hypes, workshops en conferenties. Bij U is rust en vrede voor onze zielen!