Observation – Wat is de Bijbel een realistisch boek! Lees even mee:
Luister toch naar mij HEERE, want ik heb U nodig, ik zie het niet meer zitten, ik denk er aan om er een einde aan te maken…
Ik heb echt het gevoel dat U zwaar op mij leunt HEERE, dat U mij neerdrukt in golven van verdriet en ellende. U hebt mijn vrienden van mij weggenomen, ze zien mij niet meer zoals ze mij vroeger zagen, maar ze verafschuwen mij, U hebt mij opgesloten en ik zie geen uitweg!
En ik roep U HEERE! Elke morgen begin ik met het uitroepen van mijn ellende naar Uw troon, waarom antwoord U toch niet? Het lijkt wel of U niks meer van mij moet hebben!
De mensen van wie ik hou en mijn vrienden houdt U op afstand, ik zie ze niet meer…
Deze Psalm is de meest droefgeestige Psalm in heel het Psalmenboek en beschrijft treffend de gedachtenwereld van iemand die in een zware depressie zit. Er zit geen straaltje licht in, het is allemaal droefheid, ellende en duisternis.
Een oplossing lijkt er niet te zijn. Gedachten aan de dood komen binnen (“mijn leven raakt bijna het graf“). Er staat niet één enkele gedachte aan uitkomst of van hoop in deze Psalm.
Het enige dat we zien is dat de schrijver zelfs in deze diepste nood, in deze donkerste duisternis, volhardt in zijn gebed naar de HEERE. Hieruit blijkt een ontzagwekkend vertrouwen op God.
Application – Zelfs als we het absoluut en helemaal niet meer zien zitten, dan nog mogen we weten dat we bij God terecht kunnen, ook al lijkt er geen antwoord te komen. We mogen rotsvast vertrouwen hebben op Zijn beloften want “
Hij heeft Zelf gezegd: Ik zal u beslist niet loslaten en Ik zal u beslist niet verlaten” (
Hebreeën 13:5b).
Waar de schrijver van deze Psalm in het Oude Testament dit vertrouwen al had, hoeveel meer mogen wij dat dan hebben? Wij weten immers dat de Here Jezus het Licht van de wereld is, die schijnt in onze duisternis! (“
In het Woord was het leven en het leven was het licht van de mensen. En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet begrepen” (
Johannes 1:4-5).
Maar dit helpt onze zwaarmoedige broeder of zuster niet op het moment van depressie. Wat de Psalm ons leert is dat we, als we met mensen omgaan die in een depressie zitten, niet net moeten doen alsof er eenvoudige antwoorden zijn. Voor hun gevoel zijn die er op dat moment niet.
Het beste wat we voor hen kunnen doen is God’s voorbeeld volgen en ER ZIJN. Hij zegt immers “IK BEN“.
Zo mogen wij ook plaatsnemen naast onze medemens die in een depressie zit, er zijn. Onze grote mond dicht houden, en luisteren, luisteren, luisteren.
Desnoods luisteren naar de stilte.
ER ZIJN.
