PEACE
Een aardige methode om met verstoringen in ons levens-evenwicht om te gaan is de PEACE methode. Let wel, dit kan niet alle problemen oplossen, het is maar een hulpmiddel…
(Uit Borst 2004:98-101)
Probleem
Wanneer de mens wordt geconfronteerd met morele spanning, een moreel probleem of conflict of met een moreel dilemma, raakt hij in meerdere of mindere mate uit balans. Om dat probleem in kaart te brengen maakt hij een ‘foto’, als het ware een definitie, een momentopname van de stand van zaken.
Emoties
Elk probleem brengt emoties met zich mee. Verslagenheid, boosheid, verdriet, rancune, teleurstelling, etc. Deze worden altijd als reëel ervaren en moeten in banen worden geleid. Soms niet gemakkelijk, zeker niet als we er door worden overspoeld. In deze tweede fase worden deze emoties benoemd. Zo hebben we het probleem in een context geplaatst. Probleem en emoties zijn gekoppeld en we kunnen naar fase 3:
Analyse
Welke mogelijkheden hebben we om het probleem op te lossen? We willen weer in balans komen. De valkuil bij deze analyse stap is om vanuit dat verlangen naar balans maar snel een van de mogelijke oplossingen te kiezen, om de “vlucht voorwaarts” te nemen. Dat is in deze methode niet de juiste weg. Eerst vindt er nog een overdenking plaats in de vorm van:
Contemplatie
Tot hiertoe hebben we de stappen gescheiden gehouden om het proces hanteerbaar te maken. Nu proberen we de stappen te integreren. Niet bekijken we alle afzonderlijke bomen, maar we kijken in verwondering naar het hele bos. Door contemplatie streven we naar een filosofisch-ethische positie die ons weer herstelt in de balans van het leven. Het is in deze fase dat verhalen uit de Bijbel aan de orde kunnen komen waarin levensproblemen staan beschreven.
Evenwicht
We begrijpen nu de essentie van ons probleem, of kunnen deze minstens benoemen. Daardoor kunnen we de verworven kennis en inzicht integreren. Zo bezien is levensevenwicht geen statisch geheel, maar een dynamisch gebeuren.