Scripture – 2Sam.6:12-19 “12 Aan koning David werd meegedeeld: De HERE heeft het huis van Obed-Edom en al wat hij bezit, gezegend, ter wille van de ark Gods. Toen ging David heen en haalde de ark Gods onder gejuich uit het huis van Obed-Edom naar de stad Davids. 13 Nadat de dragers van de ark des HEREN zes schreden voortgegaan waren, offerde hij een rund en een gemest kalf. 14 En David danste uit alle macht voor het aangezicht des HEREN; David nu was omgord met een linnen lijfrok. 15 David en het gehele huis Israëls haalden de ark des HEREN, onder gejubel en hoorngeschal. 16 Toen de ark des HEREN de stad Davids binnenkwam, keek Mikal, de dochter van Saul, door het venster en zag koning David huppelen en dansen voor het aangezicht des HEREN; en zij verachtte hem in haar hart. 17 Nadat zij de ark des HEREN binnengebracht hadden, zetten zij haar neer op haar plaats, in de tent die David voor haar gespannen had, en David bracht brandoffers en vredeoffers voor het aangezicht des HEREN. 18 Toen David gereed was met het brengen van de brandoffers en de vredeoffers, zegende hij het volk in de naam van de HERE der heerscharen. 19 Hij deelde uit aan het gehele volk, aan de gehele menigte van Israël, zowel mannen als vrouwen, ieder één broodkoek, één stuk vlees, en één druivenkoek. Daarop ging al het volk heen, ieder naar zijn huis“
Observation – David ging de ark ophalen uit het huis van Obed-Edom, waar hij hem had achtergelaten (:1-11). Dat was niet de juiste plaats voor de ark. David wist dat. Hij had zich voorgenomen de ark naar de stad te brengen. Dat gebeurt met het nodige ceremonieel en met de nodige eerbied. Er wordt gejuicht, er worden offers gebracht, David danst “uit alle macht“. Het hele volk is er bij, er wordt op hoorns geblazen. Wat moet dat een feest zijn geweest!
Dan zien we de vrouw van David, Mikal, de dochter van Saul. Zij ziet dat feestgedruis, en het dansen en huppelen van David in zijn ondergoed temidden van het hele volk. De diepte van het gebeuren gaat blijkbaar volkomen aan haar voorbij en ze beoordeelt wat er gebeurt aan de hand van wat er aan de oppervlakte te zien is. En zij veracht David er om.
Wanneer de ark is aangekomen wordt deze in een tent geplaatst die David voor dat doel had neergezet (de tempel werd pas later gebouwd). David vervult nu ook de rol van priester. Hij brengt offers en zegent het hele volk in de naam van de Heer.
Application – Dit stukje zette me aan het denken. Op wie lijken wij?
Lijken we op David en ervaren we grote vreugde en blijdschap? Kunnen we wel dansen en springen als we worden geconfronteerd met onze Heer? Staan wij Hem nog toe om ons te raken? Dansen en huppelen wij nog voor Hem?
Lijken we op het volk en delen we in de vreugde van David die feest viert? Lopen we mee, blazen we op de hoorn, gebruiken we onze tamboerijnen, dansen we mee, zijn we enthousiast?
Of lijken we op Mikal, religieus maar afkeurend als er dingen gebeuren die we niet gewend zijn? Verachten we misschien in ons hart mensen die hun vreugde met behulp van hun lijf uitdrukken in het opsteken van handen, in het zwaaien met vlaggen of zelfs in dansen en huppelen?
Ik hoop dat ik op David mag lijken. Dansen en huppelen doe ik graag van binnen, het uiten daarvan heb ik niet geleerd en vind ik lastig. Mijn enthousiasme voor het werk van de Heer is er niet minder om!
Prayer – Vader dank U wel voor het voorbeeld van David. Dank U Heer dat hij als een kind durfde te zijn, dat hij durfde dansen en huppelen uit vreugde voor U. Wilt U mij helpen de vreugde die ik ervaar in U, in Uw Woord en in wat U doet in mensenlevens te uiten op de beste manier die past bij hoe U mij hebt gemaakt? Dank U Vader voor wie U bent!