Parijs, WWJD

Bedroefd, geschokt en ook wel wat geschrokken ben ik, om wat er in Parijs is gebeurd. Er zijn zonder begrijpelijke reden mensenlevens genomen en beschadigd. Dezelfde gevoelens had ik toen ik – in een klein berichtje – las dat de stad Sinjar was heroverd op IS en dat daar een massagraf was ontdekt waarin de lichamen waren gevonden van 70 à 80 vrouwen die door IS waren omgebracht. Toen hoorden we niet zoveel lawaai. Nu wel, het komt dichtbij…

Harde oordelen over terrorisme zijn niet van de lucht. Wat doen wij? Gaan we mee in de algehele verontwaardiging, zo van ‘platgooien die handel’? Gaan we mee in de steeds harder klinkende oorlogstaal van politici, ‘we moeten IS wegvagen’ (Aboutaleb) of ‘we zijn nu in oorlog met IS’ (Mark Rutte)?

Ik snap het op zich wel, want als politici nu niets zouden zeggen was het ook niet goed. Maar is de taak van politici niet (ook) om morele leiding te geven, de orde en het evenwicht te bewaren, in plaats van het volk na te spreken?

Begrijpelijk dus, dat wel. Maar hoe reageren we hierop als christenen? Laten we ons meeslepen en verlagen we ons met hen tot hetzelfde lage niveau als dat van Islamitische Staat zelf?

Of doen we wat Jezus ons leert?

Mattheüs 5 – “44 Maar Ik zeg u: Hebt uw vijanden lief en bidt voor wie u vervolgen, 45 opdat gij kinderen moogt zijn van uw Vader, die in de hemelen is; want Hij laat zijn zon opgaan over bozen en goeden en laat het regenen over rechtvaardigen en onrechtvaardigen. 46 Want indien gij liefhebt, die u liefhebben, wat voor loon hebt gij? Doen ook de tollenaars niet hetzelfde? 47 En indien gij alleen uw broeders groet, waarin doet gij meer dan het gewone? Doen ook de heidenen niet hetzelfde?“.

Laten we bidden dat de mensen van IS nog één lettertje toevoegen en ISA (hun naam voor Jezus), die ze al als profeet erkennen, leren kennen als hun Heer, als hun Redder en Verlosser.

En bovenal, laten we niet bang zijn. We hebben immers het eeuwige leven ontvangen? Wat maakt het uit als we 20, 30 of zelfs 40 jaar eerder sterven? We weten waar we heengaan, toch?

Mattheüs 10 – “28 En weest niet bevreesd voor hen, die wèl het lichaam doden, maar de ziel niet kunnen doden; weest veeleer bevreesd voor Hem, die beide, ziel en lichaam, kan verderven in de hel“.

Johannes 15 – “12 Dit is mijn gebod, dat gij elkander liefhebt, gelijk Ik u heb liefgehad. 13 Niemand heeft grotere liefde, dan dat hij zijn leven inzet voor zijn vrienden“.